Posted by Voorkomen, soorten & tips voor toeristen
Overzicht: kwallen in Italië
De Italiaanse kust strekt zich uit over meer dan 7.000 kilometer. Van de Adriatische Zee via de Amalfikust tot aan Sardinië en Sicilië – overal kunnen vakantiegangers kwallen tegenkomen. Hoewel de meeste soorten onschadelijk zijn, zijn er ook enkele die pijnlijke steken kunnen veroorzaken. In de afgelopen jaren zijn kwallen in de Middellandse Zee vaker geworden, ook in Italië.
Onze tip:Boek accommodaties in Italië gemakkelijk via Booking.com: echte beoordelingen, groot aanbod, eerlijke prijzen en flexibele annulering.
Waar komen kwallen in Italië voor?
Adriatische Zee (Rimini, Bibione, Jesolo, Triëst)
In de Adriatische Zee worden regelmatig kwallen gezien. Vooral in de zomermaanden drijven stromingen veel dieren richting badplaatsen zoals Rimini of Bibione. Na winderige dagen is de kans groter.
Tyrreense Zee (Toscane, Amalfikust, Rome)
Ook aan de Toscaanse kust en aan de Amalfikust kunnen kwallen voorkomen. Door het warme, rustige water vermenigvuldigen ze zich hier bijzonder snel.
Sardinië
Op Sardinië zijn veel droomstranden – maar ook hier duiken regelmatig kwallen op. Vooral in het noorden (Costa Smeralda) en zuiden (Cagliari) worden waarnemingen gemeld.
Sicilië
Aan de kust van Sicilië, bijvoorbeeld rond Palermo, Cefalù of Taormina, is het aantal kwallen de afgelopen jaren gestegen. Hier zijn ook meldingen van de gevaarlijkere vuurkwal.
Ligurische kust (Cinque Terre, Genua)
Ook aan de Italiaanse Rivièra kunnen kwallen voorkomen, wanneer stromingen dieren uit de open Middellandse Zee richting de kust drijven.
Welke kwallensoorten zijn er in Italië?
Oorkwal (Aurelia aurita)
De meest voorkomende kwal in Italië. Ze is gemakkelijk te herkennen aan de vier ronde cirkels in de klok. Onschadelijk, alleen lichte huidirritatie mogelijk.
Vuurkwal (Pelagia noctiluca)
De gevaarlijkste kwal in Italië. Ze heeft een rood-violet gekleurde klok en lange tentakels. Haar steek veroorzaakt hevige pijn, roodheid en huiduitslag. Vooral in de Adriatische Zee, op Sicilië en Sardinië, maar ook in andere regio’s, voorkomt.
Kompaskwal (Chrysaora hysoscella)
Goed te herkennen aan de radiale bruine strepen op de klok. Komt ook aan de Italiaanse kusten voor. Steken zijn onaangenaam, maar zelden gevaarlijk.
Lichtgevende kwal (Pelagia noctiluca)
Sommige soorten kunnen ’s nachts licht geven wanneer je ze aanraakt of beweegt. Ze zijn fascinerend voor toeristen, maar voorzichtig: vaak gaat het ook hier om de vuurkwal.
Portugese oorlogszak (Physalia physalis) – zeldzaam
Zeer zeldzaam in de Middellandse Zee, maar de laatste jaren ook sporadisch in Italië waargenomen. Wordt als bijzonder gevaarlijk beschouwd. Steken kunnen levensbedreigend zijn. De Portugese oorlogszak komt in Europa vaker aan de Atlantische kust voor, zoals Portugal en Spanje.
Hoe gevaarlijk zijn kwallen in Italië?
De meeste kwallen in Italië zijn onschadelijk. Alleen de vuurkwal zorgt regelmatig voor pijnlijke steken. Deze zijn onaangenaam, maar normaal gesproken niet levensbedreigend voor gezonde mensen. Gevaarlijk kan het zijn voor:
-
Kinderen
-
Ouderen
-
Allergische personen of astmapatiënten
Gedrag op het strand
-
Let op waarschuwingsvlaggen: Geel of rood betekent gevaar.
-
Ga niet het water in als veel kwallen zijn gezien.
-
Niet aanraken: Zelfs dode kwallen op het strand kunnen nog steken.
-
Gebruik apps & meldingen: In Italië zijn er lokale waarschuwingen, bijvoorbeeld via strandapps of gemeentelijke berichten.
Eerste hulp bij kwallensteken in Italië
-
Verlaat het water en blijf rustig.
-
Verwijder tentakelresten voorzichtig met een pincet.
-
Spoel de plek af met zeewater (geen zoet water!).
-
Gebruik azijn of speciale kwallengel indien beschikbaar.
-
Koel met ijs en behandel de pijn.
-
Bij ademhalingsproblemen of circulatiestoornissen onmiddellijk noodnummer 118 in Italië bellen.
Tips voor vakantiegangers in Italië
-
Een kleine reisapotheek met kwallengel of azijn kan handig zijn.
-
Vooral aan Adriatische stranden en op Sardinië is het de moeite waard om de dagmeldingen te checken.
-
Kwallen verdwijnen vaak net zo snel als ze verschijnen – na één tot twee dagen is het water meestal weer vrij.